بعضی آدم‌ها
انگار چوب اند…
تا عصبانی می‌شوند، آتش می‌گیرند
و همه‌جا را دودآلود می‌کنند،
همه‌جا را تیره‌وتار می‌کنند،
اشک آدم را جاری می کنند.
ولی بعضی‌ها این‌طور نیستند؛
مثل عود اند.
وقتی حرفی می‌زنی که ناراحت می‌شوند،
آتش می‌گیرند؛
ولي بوی جوانــمردی و انصاف می‌دهند،
و هرگز نامردی نمی‌کنند.
این است که می‌گویند:
هر کس را می‌خواهی بشناسی،
در وقت عصبانیت و خشمش بشناس.»
درباره این سایت